Melissae folium
Liść melisy FP X
ang.: Melissa leaf
Roślina:
Melissa officinalis L. - Melisa lekarska
Rodzina: Lamiaceae (Labiatae) - jasnotowate (wargowe)
Opis surowca
Surowcem są liście i ulistnione szczyty pędów zebrane przed kwitnieniem rośliny. Surowiec musi zawierać nie mniej niż 1%, kwasu rozmarynowego. Liście suszy się w temperaturze nie wyższej niż 35oC.
Związki czynne
Olejek eteryczny około 0,1% zawierający cytral, cytronelal, geraniol, linalol. Oprócz tego surowiec zawiera garbniki, kwasy trójterpenowe i kwasy aromatyczne.
Działanie
Sedativum, antispasmoticum.
Surowiec jest cennym lekiem uspokajającym, stosowanym przy bezsenności.
Substancje zawarte w olejku eterycznym zmieszają wrażliwość ośrodkowego układu nerwowego. Działanie uspokajające jest na tyle silne, że pozwala na zmniejszenie dawek lub całkowite odstawienie syntetycznych środków uspokajających. Liście melisy stosowane są także w zaburzeniach
trawienia - działą przeciwskurczowo i zwiększą wydzielanie soków
trawiennych. Surowiec ma również działanie przeciwwirusowe i
przeciwbakteryjne.
Wskazania: Stany ogólnego pobudzenia i niepokoju, trudności w zasypianiu. W zaburzeniach trawiennych i mało nasilonych nieżytach żołądka.
Stanowiska
Roślina ta pochodzi z obszaru Morza ¦ródziemnego. Jest powszechnie oprawiana w Europie, również w Polsce.
Wygląd zewnętrzny
Liść jest ogonkowy o kształcie szerokojajowtym lub sercowatym. Szczyt liścia tępo okrągławy. Brzeg blaszki liścia ząbkowany. Blaszka
jest cienka, nerwy tworzą na jej powierzchni wyraźnżą siateczkę.
Surowiec ma charakterystyczny cytrynowy zapach (cytral) i gorzkawy smak.
Cechy anatomiczne
Komórki skórki posiadają zatokowo-falisty kształt. Aparaty szparkowe typu diacytycznego (Labiatae) występuja na dolnej powierzchni liścia. Po obu stronach liścia występuje parę rodzajów włosków, między innymi włoski typu Labiatae. Oprócz tego charakterystyczne włoski stożkowe.
Ostatnia aktualizacja: 2016-05-20